Een vakantie naar de zon, een culturele vakantie of een wandelvakantie, daar kunnen de meeste mensen zich wel iets bij voorstellen. Maar als je vertelt dat je op schrijfvakantie geweest bent, kijken ze je raar aan. ‘Wat is dat?’ wordt er dan gevraagd.
Tja, wat is dat? Het is in de eerste plaats heel verrassend. Je komt in een groep met andere schrijvers, en je weet van te voren nooit wat voor mensen dat zijn. Met mijn medecursisten klikte het gelukkig heel goed, afgelopen juni. Zo goed, dat we als groep nog steeds contact hebben via WhatsApp en Zoom. Eind volgende maand hebben we zelfs onze eerste reünie.
Leuke mensen die allemaal in een ander stadium van hun schrijfproces en hun schrijfcarrière zitten. En dat maakt zo’n vakantie juist interessant. De één heeft al drie boeken gepubliceerd en werkt inmiddels als redacteur. Anderen hebben alleen nog maar korte verhalen of zakelijke stukken geschreven, en komen juist naar Zuid-Limburg om het idee dat ze hebben voor hun eerste roman uit te werken. Vaak hebben ze dan even dat zetje in de rug nodig om daadwerkelijk aan de slag te gaan. Een zetje dat door de docent gegeven kan worden, maar ook door medecursisten. Ik zit een beetje in het midden. Eerste kinderboek zo goed als af, maar nog niet gepubliceerd. Bezig aan een tweede kinderboek en een thriller voor volwassenen.
De workshops in de ochtend zijn inspirerend. Tachtig procent van de theorie ken ik al, maar toch leer ik steeds weer nieuwe dingen. Soms vertellen schrijvers met iets meer ervaring hoe ze bepaalde dingen aangepakt hebben, en gaan we vervolgens in discussie of dat je juiste manier was en of er misschien nog andere oplossingen zijn. Verreweg het leukste aan de workshops is de schrijfopdracht aan het einde. Binnen een half uur een kort verhaal schrijven over een thema dat je op dat moment pas te horen krijgt, en het dan meteen aan de hele groep moeten voorlezen. Wat een uitdaging. En zo leuk om gelijk reacties op je schrijfsels te krijgen. Als de hele groep de slappe lach krijgt, weet je in ieder geval zeker dat je komisch bedoelde verhaal geslaagd is. Het niveau van alle stukjes was hoog. Misschien gaan we ze zelfs wel bundelen en drukken, al is het alleen maar voor onszelf.
In de middagen zijn er de intervisiesessies. Schrijvers die al wat verder zijn met hun boek komen dan bij elkaar en vertellen waar ze mee bezig zijn. Leuk om feedback te geven en te krijgen. Zit je op de goede weg? Wat zou er beter kunnen? De tweede middag mochten we allemaal iets voorlezen. Kies je dan een stuk waar je trots op bent? Of juist een stuk waar je ernstige twijfels over hebt? Ik koos voor dat laatste. Een hoofdstuk uit mijn thriller, waarin hoofdpersoon Abigail achterna gezeten door een huurmoordenaar een kerk in vlucht, waar een kat- en muisspel begint tussen de twee. Ik was bang dat het fragment ontzettend slecht was, maar de andere schrijvers en de docente hingen aan mijn lippen. Natuurlijk was het niet perfect en valt er nog van alles aan te verbeteren, maar de basis was goed. Een opluchting. En ik kreeg ook veel concrete tips hoe ik het stuk nog professioneler kan maken.
Schrijfdocente Marlen Visser is heel ervaren als schrijver en haar oeuvre is gevarieerd: ze heeft meerdere thrillers (al dan niet samen met de Moordwijven) , een young adult, en een bundel columns vanuit het perspectief van een kat op haar naam staan. Als docente en schrijfcoach is ze ontzettend betrokken bij de projecten van haar cursisten. Zelfs na de schrijfvakantie kreeg ik nog appjes met tips. (Ja, over Abigail en de moordenaar…)
Wat deze schrijfvakantie echt PLUS maakt zijn de workshops van de tweede docent, podcastmaker Garro Wiersema. We kregen een introductie in het maken van podcasts en een cursus (in)spreken/presenteren, waarin we ons op reclameteksten mochten storten. Eerst onvoorbereid, en later nog een keer nadat we wat meer theorie hadden gekregen. Wat een verschil tussen de twee versies! We hebben ook geleerd dat je een simpele kurk heel goed kunt gebruiken om beter te articuleren. Hoe? Nee, dat ga ik natuurlijk niet verklappen. Dan moet je zelf maar eens een workshop bij Garro gaan doen.
Al met al was het een drukke week, vol met workshops en coaching sessies. Tussendoor gelukkig ook nog wat tijd gehad om aan mijn boek te werken en een beetje van de omgeving te genieten. Ook niet onbelangrijk waren de culinaire verrassingen iedere dag. Chef-kok Marja kreeg het voor elkaar om ons steeds weer een origineel, gezond en superlekker menu voor te zetten. Vegetarisch eten op een manier dat je eigenlijk het vlees niet eens mist. En de huisgemaakte granola bij het ontbijt was de kers op de taart.
Maar het belangrijkste was toch wel de leuke groep die we hadden. We hebben ontzettend veel lol gehad, en ook heel veel geleerd, niet alleen van Marlen en Garro, maar ook van elkaar. Monique, Noortje, Nina, Juanita, Geraldine, Regina, Bart en Erik, ik weet zeker dat we contact gaan houden en dat we elkaar blijven inspireren. Ik kan niet wachten tot onze reünie volgende maand. En natuurlijk wil ik al jullie boeken lezen.
Zelf ook een keer op schrijfvakantie? Zie https://marlenbeekvisser.nl/446727401/410741429 voor meer info. Ik kan het iedereen aanraden!
Disclaimer: Normaal gesproken kies je als deelnemer tussen de workshops en de retraite met intervisiesessies. Ik heb tegen bijbetaling beide gedaan, vandaar dat mijn programma erg vol zat.
(foto: Marja van der Meer)