Een boek schrijven is één ding. Het daarna laten drukken is een logisch vervolg. Maar dan? Die dozen vol boeken moeten natuurlijk wel verkocht worden. Hoe doe je dat?
Vlak voordat mijn eerste boek uitkwam ben ik alle boekhandels in Delft en Leiden afgegaan met de vraag of ze het wilden verkopen. Ik had een goede pitch voorbereid en die werkte. Meer dan de helft van de winkeliers die ik had benaderd zei ja, maar dat je boek in de winkels ligt is natuurlijk nog geen garantie voor verkoop. Promotie is ook heel belangrijk. Met een klein beetje advies van professionals is een campagne opzetten op de sociale media goed te doen, maar dat is een verhaal voor een volgende keer. Vandaag wil ik jullie vertellen over een andere verkoopmethode: beurzen en markten.
Mijn goede vriendin Yorrinda Regtien, wier eerste boek ‘Verdronken verleden’ zes jaar geleden uitkwam, heeft al op heel veel beurzen gestaan. Meestal waren dat specifieke evenementen georganiseerd voor auteurs en lezers van haar genre. Wil je weten welk genre? Google haar dan maar eens.
Op dit soort beurzen gaan staan is niet alleen leuk, maar ook heel goed om naamsbekendheid te genereren. En zo af en toe verkoop je ook wat boeken, al is het resultaat heel wisselend. Na alle enthousiaste verhalen van Yorrinda wilde ik ook wel eens zoiets proberen, maar beurzen specifiek voor kinderboeken zijn er eigenlijk niet. Ja, wel de grote, waar uitgevers hun nieuwste titels presenteren aan boekhandelaren, maar niet het soort waar je als schrijver met je in eigen beheer uitgegeven boek je lezers bereikt. Maar daar zijn gelukkig andere mogelijkheden voor: boekenmarkten.
Zo ook de Delftse Boekenmarkt, die ieder jaar op de derde zondag van juli georganiseerd wordt op het plein aan de Elzenlaan in Delft. Een gezellige, relatief kleine boekenmarkt met zo’n 30 kramen, waar voornamelijk antiquariaten vertegenwoordigd zijn, maar waar je bijvoorbeeld ook mensen vindt die hun boekenkast opgeruimd hebben en hun overtollige boeken te koop aanbieden.
Toen ik de organisatie benaderde met de vraag of ik daar als schrijver ook tussen kon gaan staan, was hun reactie heel enthousiast. Natuurlijk was er plaats voor mij. Omdat ik direct doorhad dat het wel heel erg lastig was om een kraam van vier meter helemaal te vullen met maar één boek (mijn tweede boek staat gepland voor het najaar), vroeg ik aan Yorrinda of zij het leuk zou vinden de kraam met me te delen. Naar de organisatie toe presenteerde ik het als een kraam voor de hele familie. Met ‘De Spiegel van Merlijn’ richt ik me op de kinderen, terwijl de doelgroep voor Yorrinda’s ‘Verdronken verleden’ hun moeders is. De organisatoren van de markt vonden dit zo’n leuk idee, dat we met naam en toenaam genoemd werden in een Facebook-berichtje dat ze een paar dagen voor de markt plaatsten.
Zo’n markt is leuk om te doen, maar er zijn natuurlijk veel uitdagingen. Gelukkig had ik – voor de boekpresentatie destijds – al flyers, boekenleggers en een banner laten maken. Dat was – samen met een paar stapels boeken – een mooie vulling voor mijn helft van de kraam. Maar hoe gaan mensen betalen? Gelukkig veranderen de tijden. Het mobiele pinapparaat dat Yorrinda bij zich had hebben we niet eens nodig gehad. Een betaalverzoek met QR-code werkt helemaal perfect.
En dan ga je proberen je boek te verkopen. Dan mag je niet verlegen zijn, maar met ruim dertig jaar winkelervaring zat dat bij mij wel goed. Als er kinderen voorbij kwamen vroeg ik gelijk: ‘Hou je van lezen? Wil je een boekenlegger?’ Als kind en ouders interesse toonden begon ik wat over mijn boek te vertellen en duwde ik vader of moeder een flyer in de hand. En vooral niet teveel pushen. ‘Weet u nog niet of u het boek wilt kopen? Geen probleem. U kunt het altijd later nog aanschaffen bij één van de Delftse boekhandels. Of u kunt het bestellen door mij te mailen. Dan kan ik het ook nog signeren.’
Soms verkocht ik gelijk een boek. Soms kwamen ouder en kind later terug om het alsnog te kopen. ‘Toe, mam. Mag het? Het lijkt me zo’n leuk boek.’ Maar meestal gingen de bezoekers weg met alleen een flyer en/of een boekenlegger. Wie weet gaat een deel van die mensen de komende tijd nog naar Boekhandel De Omslag, Bruna, De Read Shop of Winkeltje Kouwenhoven om het te kopen. Of zit er straks ineens een bestelling in mijn mailbox.
Het was een prachtige dag. Ik heb uiteindelijk zes boeken verkocht, die ik bijna allemaal heb mogen signeren. Maar minstens even leuk waren de gesprekken. Met kinderen. Met ouders en grootouders. Met leerkrachten. En natuurlijk alle vrienden, familieleden en oud collega’s die even langs geweest zijn.
Uiteindelijk moest de markt – die tot vijf uur zou duren – om half vier stoppen vanwege het weer. De hele dag hadden we zon gehad, maar uiteindelijk kwam er een regenfront onze kant op en begon het ook flink te waaien. Jammer, maar Yorrinda en ik kunnen hoe dan ook terugkijken op een zeer geslaagde dag, die we natuurlijk traditioneel afsloten met sushi – samen met onze medeschrijvers en vrienden Amanda en Ingrid. Amanda, jij krijgt trouwens nog een stuiver van me. Voor het wisselgeld dat je hebt gegeven aan die ene meneer die contant betaalde omdat de QR-code bij hem niet wilde werken…
Volgend jaar doen we het weer. Dat weten we zeker! En misschien zijn de boeken van Ingrid (young adult thriller) en Amanda (dichtbundel en prentenboek) tegen die tijd ook gepubliceerd. Dan heeft de Delftse Boekenmarkt ineens vier schrijvers. Zou de stad daar klaar voor zijn?